Tunesië: De wet tegen verdovende middelen boekt geen vooruitgang meer

TunesiëDetentieJuridische bijstandNews

Tunis, 20 mei 2016 – Ondanks de mediaberichten en de in de ministerraad goedgekeurde nieuwe wettekst is de huidige wet op de strijd tegen verdovende middelen al bijna 25 jaar van toepassing. Deze als onrechtvaardig, ondoeltreffend en verouderd beschouwde wet maakt bij de meest kwetsbare bevolkingsgroepen van Tunesië nog steeds slachtoffers. ASF pleit in dit verband voor een snellere hervorming van de wetgeving. Naast het gestaag toenemen van recidive, wat de ondoeltreffendheid ervan aantoont, werd de huidige wet op verdovende middelen (wet nr. 92-52) lange tijd aangewend als een instrument om jongeren te onderdrukken en corruptie in de hand te werken. Sommige beleidsmakers waren er zich van bewust dat de repressieve aanpak geen succes was en beloofden tijdens de laatste verkiezingscampagne de bepalingen inzake gebruikers van verdovende middelen te hervormen. Nadat de autoriteiten zich als reactie op de druk van het maatschappelijk middenveld een jaar lang hulden in stilzwijgen, werd op 30 december 2015 in de ministerraad een wetsvoorstel goedgekeurd. “Ondanks deze belangrijke stap voorwaarts lijkt de goedkeuring van de tekst door het parlement (ARP) geen prioriteit te zijn. Toch worden door de toepassing van de wet nog steeds jongeren gearresteerd en worden nog altijd druggebruikers in reeds overbevolkte gevangenissen opgesloten, waar zij van een vierde tot een derde van alle gedetineerden uitmaken”, waarschuwt Antonio Manganella, directeur van Advocaten zonder Grenzen in Tunesië. In een begin dit jaar gepubliceerd verslag leggen ASF, de Tunesische Liga voor Mensenrechten en de Tunesische Orde van Advocaten onrustwekkende cijfers voor die aantonen hoe ondoeltreffend deze wet is. “Drie vierde van de voor het gebruik van verdovende middelen vervolgde gedetineerden zijn jonger dan dertig, meer dan één op de twee veroordeelden is een recidivist en het verslavingspercentage aan verdovende middelen loopt bij jongeren op tot 70%”, zegt Antonio Manganella. Alle gegevens wijzen op een voortdurende toename van drugsverslaving en recidive, waaruit kan worden opgemaakt dat wet nr. 92-52 niet tot minder inbreuken heeft geleid en inzake preventie, ontmoediging en behandeling dus te kort is geschoten. Het nieuwe wetsvoorstel inzake verdovende middelen werd onlangs overgemaakt aan de Commissie Vrouwen-, Familie-, Kinder-, Jeugd- en Ouderenzaken van de ARP. “Deze advieslezing is bemoedigend maar wij betreuren het feit dat het de tekst, die slechts voorlopig onderzocht werd, op wetgevend vlak aan zichtbaarheid ontbreekt en dat het doorgeven ervan aan één van de wetgevende commissies voorlopig nog niet aan de orde is”, zegt Antonio Manganella. Dit wetsontwerp is voor de betrokken bevolkingsgroep, namelijk sociaal achtergestelde jongeren, die de Staat en Justitie slechts als ver van hun bed staande, en zelfs vijandige actoren zien, echter van het grootste belang. “De vertrouwensopbouw tussen de burger en de instellingen van de rechtsstaat wordt mede tot stand gebracht door het afschaffen van de vrijheidsrovende en ondoeltreffende wetten, die het regime vóór januari 2011 typeren”, besluit hij. ASF pleit voor een snellere parlementaire procedure, door het wetsontwerp over de strijd tegen verdovende middelen onder meer op de agenda van de Commissie van de Algemene Wetgeving en de Rechten en de Vrijheden te zetten, en voor een effectieve deelname van het maatschappelijk middenveld aan het er uit voortvloeiend parlementair debat. Volledig Persbericht hier beschikbaar (versie in het Frans)