De campagne voor decriminalisering van armoede, activisme en status

De volgende ExPEERience Talk (webinar) georganiseerd door AdZG en haar Justice ExPEERience netwerk zal het thema van de campagne behandelen. Het vindt plaats op donderdag 5 oktober 2023 om 12u (Tunis) – 13u (Brussel). Inschrijven kan nu, deelname is gratis.

De Campagne voor de Decriminalisering van Armoede, Status en Activisme, gelanceerd in Afrika, Zuid-Azië, Noord-Amerika en het Caribische gebied, wordt gedragen door een coalitie van middenveldorganisaties die oproepen tot de herziening en intrekking van wetten die mensen treffen vanwege hun (sociale, politieke of economische) status of hun activisme.

In veel landen zijn de strafprocedure, het wetboek van strafrecht en de ordehandhaving nog steeds een afspiegeling van een koloniale erfenis. Strafbare feiten uit het koloniale tijdperk, zoals landloperij, bedelen of ordeverstoring, worden vaak gebruikt tegen de meest kwetsbaren (daklozen, mensen met een handicap, drugsgebruikers, LGBTIQ+, sekswerkers, migranten, etc.), met als enige doel het criminaliseren van wat zij vertegenwoordigen in de samenleving in plaats van de strafbare feiten die ze hebben gepleegd.

Tegelijkertijd wordt in verschillende van deze landen het strafrecht gebruikt om activisme en afwijkende meningen de kop in te drukken. Opruiingswetten die dateren uit de koloniale tijd en recentere wetten i.v.m. de openbare orde zijn bijvoorbeeld alomtegenwoordige instrumenten die door staten worden ingezet om protest de kop in te drukken en de vrijheid van meningsuiting te beperken. Staten gebruiken het veiligheidsapparaat, het rechtssysteem en detentie tegen individuen en groepen die geen gevaar vormen voor de veiligheid van burgers, maar eerder om de status quo en de privileges van een minderheid te handhaven.

Dit machtsmisbruik heeft een grote impact op de mensenrechten en uit zich in discriminatie, het gebruik van dodelijk geweld, foltering, willekeurige en buitensporige opsluiting, buitenproportionele straffen en onmenselijke detentieomstandigheden. Deze situatie wordt nog verergerd door een combinatie van verschillende vormen van onderdrukking op basis van geslacht, leeftijd, handicap, ras, etnische afkomst, nationaliteit en/of sociale klasse van mensen die al gemarginaliseerd zijn. De bevolkingsgroepen die het zwaarst getroffen worden door deze criminalisering van status, armoede en activisme zijn ook de bevolkingsgroepen die het zwaarst getroffen worden door fenomenen als overbevolking in de gevangenissen, voorlopige hechtenis, verlies van gezinsinkomen, verlies van werk, enz.

In 2021 behaalde de campagne, die advocaten, juristen, leden van de rechterlijke macht, activisten en deskundigen van meer dan 50 organisaties samenbrengt, een aantal belangrijke overwinningen, waaronder baanbrekende processen tegen verschillende wetten voor nationale rechtbanken in Afrika. Hiertoe behoren de goedkeuring van de beginselen over de decriminalisering van kleine vergrijpen door de Afrikaanse Commissie voor de rechten van mensen en volken en de bepaling door het Pan-Afrikaanse Parlement in 2019 van richtlijnen voor een normatieve/modelwet inzake politiewerk.

De campagne is daarom een echte kans voor een wereldwijde verandering in strafrecht en sociale wetten, beleid en praktijken. Voor het eerst richt het maatschappelijk middenveld zich op de gemeenschappelijke disfuncties van het strafrechtsysteem en legt het onder andere verbanden tussen koloniale strafwetgeving en de criminalisering van armoede, in een wereldwijde context van krimpende burgerlijke ruimte.

Tot op vandaag werd de campagne georganiseerd door verschillende comités: een globaal comité, waarvan ASF lid is, en thematische en geografische subgroepen om een grotere representativiteit van de stakeholders en een grotere impact te garanderen.

Advocaten Zonder Grenzen is lid van de coördinerende comités van respectievelijk de subgroepen Francofonie en Noord-Afrika. Deze opbouw is bedoeld om de onderzoeksdoelstellingen, prioriteiten en doelstellingen van de campagne op het gebied van belangenbehartiging en bewustmaking verder te versterken.

Ter gelegenheid van de 18de edite van de Sommet de la Francophonie, gehouden in Djerba op 19 en 20 november 2022, organiseerden ASF en haar partners binnen de Tunesische coalitie gelijktijdig een evenement in Djerba voor de decriminalisering van kleine vergrijpen en armoede, waarbij eisen werden gesteld aan de Organisation Internationale de la Francophonie (OIF), vervat in een openbaar document getiteld de “Déclaration de Djerba“. De ondertekenaars zijn van mening dat de OIF een centrale rol zou kunnen en moeten spelen in het bevorderen van de waarden van de mensenrechten, en het decriminaliseren van kleine vergrijpen zou moeten promoten. Deze kleine vergrijpen zijn niet alleen discriminerend van aard, maar zorgen ook voor meer overbevolking in de gevangenissen waardoor vervolgens de onmenselijke en vernederende detentieomstandigheden verergeren.

De Franstalige subgroep, waarvan ASF lid is, startte in maart 2023 met een reeks interne overlegvergaderingen. Deze zouden moeten leiden tot het opstellen van een charter dat de gemeenschappelijke visie en doelstellingen van de leden zal samenbrengen. Dit charter zal vervolgens als basis dienen voor een belangenbehartigingsstrategie bij invloedrijke actoren zoals de Europese Unie en haar lidstaten, de Afrikaanse Unie en haar lidstaten, de verschillende Europese instellingen die verantwoordelijk zijn voor het samenwerkingsbeleid en de instellingen en mechanismen van de Verenigde Naties.

ASF in Niger

Context

Located in the heart of the Sahel, Niger is one of the poorest countries in the world, although its subsoil is rich in resources. Its geographical position gives it the status of a ‘migratory crossroads’, making Niger a country of origin, transit and destination for migratory movements. In addition to the difficulties associated with poverty and socio-economic development, Niger, like its neighbouring countries, is going through a major security crisis. The country has been the scene of numerous terrorist attacks, especially since 2011. Unlike most of its neighbours in the region, Niger has continued until recently to rely on collaboration with foreign forces, notably France, for its security strategy. This proximity is being contested by an ever-growing section of the population. The resentment of the population and its mistrust of this foreign interventionism were mobilised by the military junta to justify its coup d’état in July 2023.

The coup came after Niger had elected Mohamed Bazoum, a candidate close to outgoing President Mahamadou Issoufou, as its new president in 2021, in what was seen as the country’s first democratic transition of power, despite opposition protests alleging fraud. The new president promised to tackle corruption and said he wanted to relaunch dialogue with civil society.

After two years, the hopes of a good number of citizens had still not been answered. The price of living, the security situation, the closure and deterioration of a large number of schools and the restriction of public freedoms were major concerns for civil society and rights holders.

Civil liberties

A number of new laws and legislation adopted in recent years were already deemed to be prejudicial to the rights and freedoms of the people of Niger. The almost systematic refusal of demonstrations, the law on terrorism and other new legislation such as the 2015 law against the smuggling of migrants, the 2019 law on cybercrime and the 2020 law on the interception of electronic communications have been denounced by human rights organisations because of the serious attacks on freedom of expression, movement and privacy.

Justice and human rights

In 2021, 130 lawyers were registered with Niger’s only Bar Association, located in Niamey. There are no law firms outside the capital. In 2021, the Ministry of Justice’s budget represented only 0.49% of the total State budget.

In Niger, access to justice is far from guaranteed for the population. So-called “modern” justice remains generally inaccessible to the population. There are very few courts and tribunals in the country, even though 85% of the population lives in rural areas. Local people still rely heavily on so-called “traditional” justice to settle their disputes.

Modern” law and “traditional” justice therefore coexist in Niger. And even though Nigerien law recognises the jurisdiction of ’traditional’ justice to settle some conflicts, the two systems still struggle to coordinate effectively. Geographical, security, economic, social and cultural barriers continue to impede access to justice. The justice sector suffers from a structural and chronic lack of funding, and the necessary reforms to the judicial system are slow in coming.

Detention

Prison overcrowding is endemic in the country’s main prisons, infrastructure is dilapidated and access to basic healthcare and sufficient healthy food is not guaranteed. 70% of the prison population in Niger is awaiting trial.

ASF’s intervention strategy

ASF wants to support the agents of change in Niger in order to promote the rule of law and guarantee the security of citizens. These conditions must be met to enable local populations to contribute actively to the socio-economic development of their country. To achieve this, ASF gives priority to improving access to justice and creating opportunities for dialogue and consultation between institutions and those subject to the law.