Het proces Corrie stelt de Staat Israël vrij van alle verantwoordelijkheid

Haifa/Brussel, 28 augustus 2012 – Advocaten Zonder Grenzen (AdZG) betreurt dat het Tribunaal van het district Haifa de Israëlische staat vrij stelt van elke verantwoordelijkheid in de zaak “Rachel Corrie”. In het uitgesproken verdict van vandaag over de omstandigheden naar de dood van de Amerikaanse activiste, besloot de rechter dat het intern onderzoek naar de verantwoordelijkheid van de Israel Defense Forces (IDF) volgens de regels verliep. Volgens AdZG, die het proces opvolgt sinds 2010, verliep het onderzoek naar de rol van IDF niet in lijn van volledigheid, geloofwaardigheid en transparantie. De beslissing roept de vraag op wanneer de Israëlische staat de verantwoordelijkheid op zich neemt om de fysieke bescherming van de burgers in de Palestijnse bezette gebieden te verzekeren.

Rachel Corrie, vrijwilligster bij de NGO International Solidarity Movement, werd gedood in de Gazastrook op 16 maart 2003, verpletterd door een bulldozer van het Israëlische leger. Samen met andere vrijwilligers, protesteerde ze tegen de geplande vernietiging van Palestijnse woningen in de zone Rafah.

Rachel Corrie protesteert tegen het Israëlisch beleid enkele uren voor haar dood, Rafah, Gaza 16 maart 2003. Foto © Sara Simpson

Na het intern onderzoek, uitgevoerd door de Israëlische militaire politie, werd de rechtszaak afgesloten: de bestuurder van de bulldozer had Rachel niet gezien en kon haar ook niet gezien hebben, wat indruist tegen de getuigenissen van de collega’s van Rachel die ook op de plaats van de feiten aanwezig waren. De Israëlische overheid heeft het onderzoek nooit openbaar gemaakt, ondanks de herhaaldelijke verzoeken van de familie. Deze laatste, op zoek naar rechtvaardigheid en de waarheid, stelde zich burgerlijk partij tegen de Israëlische staat.

“Verklaren dat het intern onderzoek correct verliep, brengt de beslissing van het gerecht in diskrediet. Dit komt voort uit meerdere elementen in het dossier – waaronder de getuigenissen van verschillende leden van het leger tijdens de hoorzitting. Er deden zich ernstige gebreken voor in dit onderzoek dat aan de basis ligt van de conclusie dat de verantwoordelijkheid niet bij het leger ligt.”, legt Lara Deramaix uit, Strategische Coordinatrice AdZG voor Israël/Palestijnse bezette gebieden.

Op vraag van de familie van het slachtoffer, verzekert AdZG, in volledige onafhankelijkheid, een observatie van het proces sinds 2010. Aangesteld door AdZG, getuigt Smadar Ben Natan, een Israëlische advocate die aanwezig is op de dag van de uitspraak: “Het gerecht nam de argumenten van de Staat Israël één voor één over. Met als resultaat dat de beslissing van vandaag geen antwoord biedt op het prangende probleem van de gebeurtenis (dood door de bulldozer), de verantwoordelijkheid van het leger en dus van de Israëlische staat, noch op de opgekomen vragen rond het onvolledige intern onderzoek.”

In zijn verdict besloot de rechter van Haifa dat de Amerikaanse activiste zich zelf in een gevaarlijke situatie bracht, ondanks het feit dat zij een fluocerende vest droeg en een luidspreker gebruikte om zich te richten tot de soldaten gedurende de uren voordat zij werd gedood.

“Besluiten dat Rachel Corrie zelf het risico ondernam door te interfereren tijdens een militaire operatie en zichzelf hierbij blootstelde aan een gevaarlijke situatie, volstaat blijkbaar om de Staat Israëlische vrij te stellen van alle verantwoordelijkheid en om hiermee de vraag of het leger alle nodige voorzorgen nam om dit drama te vermijden naast zich neer leggen”, concludeert Lara Deramaix.

Link: de Rachel Corrie Stichting

Cover foto: Activisten bij Rachel Corrie nadat ze overreden werd door een bulldozer van het Israëlische leger, 16 maart 2003 © Sara Simpson

ASF Housing Rights Report (May 2011)

Het recht op huisvesting van Palestijnen in Oost-Jeruzalem wordt niet gerespecteerd

Brussel, 7 juni 2011 – De schending van het recht op huisvesting van Palestijnen in Oost-Jeruzalem heeft zware gevolgen voor het leven van Palestijnse families en schendt ook het Internationaal Recht, besluit het rapport van AdZG. Het rapport, gepresenteerd op 31 mei 2011 in Brussel, is het resultaat van een observatiemissie uitgevoerd door een delegatie van Engelse advocaten in Sheikh Jarrah, een buurt in Oost-Jeruzalem.

Sinds de start van de Israëlische bezetting en de annexatie van Oost-Jeruzalem in 1967 zijn de Palestijnse vluchtelingen in Sheikh Jarrah het doelwit van uitzettingsprocedures. De huizen van 60 Palestijnen werden reeds onteigend en niet minder dan 500 anderen riskeren hetzelfde lot van een verplichte uitzetting. Volgens het Vierde Verdrag van Genève is het deporteren van de huidige bevolkingsgroep of het verplaatsen van eigen bevolking binnen een bezet gebied verboden voor de bezetter. “ In Oost-Jeruzalem, inclusief in Sheikh Jarrah, werden dergelijke maatregelen genomen door de Israëlische autoriteiten”, stelt het rapport vast dat gepresenteerd werd tijdens een seminarie georganiseerd door AdZG. De situatie in Sheikh Jarrah toont aan dat Israël zich niet aan zijn verplichtingen tegenover het Internationaal Recht houdt. Meer nog, de gebeurtenissen zijn “een integraal deel van Israëls illegale nederzettingenpolitiek in het Bezette Palestijnse Gebieden (BPG)”.

Een ander punt dat in de kijker werd gezet door het rapport is de manier waarop de uitzettingen gebeuren. De Israëlische politie voert uitzettingen en afbraken uit met de inzet van onproportioneel grote politiemachten, sluit wegen en toegangspunten af en scheidt familieleden met onnodig geweld. “Wanneer ze [het Israëlische leger] ons uit ons huis kwamen zetten, leek het hele gebeuren op een oorlogscène”, vertelt een Palestijnse vrouw de delegatie. “Het was 4 uur ’s ochtends. Binnen het uur hadden de kolonisten ons huis bezet en waren ze onze spullen aan het gebruiken”, zei ze. Het resultaat is dat deze gezinnen zonder onderdak noch hulp van de bezettende Israëlische overheid komen te zitten.

In Sheikh Jarrah is er “een hardnekkige schending van het zelfbeschikkingsrecht gaande, wat een essentieel onderdeel van het Internationaal Recht is”, zegt een advocaat werkende bij het Europese Hof van Mensenrechten en lid van de delegatie. Het rapport besluit dat de onderliggende reden voor de nederzettingenpolitiek van Israël in Oost-Jeruzalem politieke motivaties bevat: de Israëlische territoriumuitbreiding en bestemmingsplannen hebben als doel een Joods demografisch overgewicht te bekomen, met als gevolg een zware huisvestingcrisis bij de Palestijnse families.

Vandaag wonen er 190.000 Israëlische kolonisten in vestigingen in Oost-Jeruzalem.

Het AdZG programma in Israël en de Bezette Palestijnse Gebieden heeft als doel het promoten van respect voor en het bekrachtigen van het Internationaal Recht door middel van capaciteitsversterking van mensenrechtenadvocaten en van maatschappelijke organisaties. Het rapport gebeurde op verzoek van lokale advocaten en NGO’s en bevat de conclusies van een observatiemissie uitgevoerd in december 2010.

Het volledige rapport over het recht op huisvesting en de aanbevelingen zijn terug te vinden op: Enforcing housing rights: the case of Sheikh Jarrah (pdf in het Engels).

Zie ook artikel “Oost-Jeruzalem is niet hartje Tel-Aviv”

[:en]« East Jerusalem is not Downtown Tel-Aviv »

Brussels, 6 June 2011 – Sami Erschied is Palestinian and Daniel Seidemann Israeli. Both are lawyers defending the rights of Palestinian families living in Sheikh Jarrah – an area in East Jerusalem – and forcibly evicted from their homes by the Israeli authorities. Present at the seminar organised by ASF in Brussels for the launch of a Report on housing rights: the case of Sheikh Jarrah (pdf), Erschied and Seidemann are calling upon the European Union and the international community to intensify their pressure to end these illegal evictions and restore the respect of international law over East Jerusalem.

For the last three years, more than 60 Palestinians have been forcibly evicted in Sheikh Jarrah and, according to the United Nations, at least another 500 are at risk of dispossession and displacement. “These families are so-called city refugees. They were already expelled from their homes in 1948 from areas that are now in Israel and were resettled by the United Nations with the help of the Jordanian Government in Sheikh Jarrah in 1956”, explains Sami Erschied who has a law firm in Jerusalem and is representing the families before the Israeli courts. “However, legal title to these homes was never formally transferred to the families. And now, Committees of Jewish settlers are claiming ownership pre-dating 1948”.

The evictions generally occur without reasonable notice, very quickly – often within minutes -, and in presence of Israeli police forces in massive numbers to avoid any resistance from the people being evicted. As a result, Palestinian families are left homeless and without assistance from the authorities.

“Technically, we can bring the cases of these evicted families in front of the Israeli Courts but in fact, the core legal principles are being denied to my clients”, says Erschied (picture left). Daniel Seidemann (picture right), human rights lawyer and founder of an Israeli non-governmental organization promoting an Israeli-Palestinian permanent status Peace agreement, agrees: “In this situation, the Israeli legal system is dysfunctional. Since 1967, East Jerusalem is territory occupied by Israel. This means that referring to the Israeli rule there is based on a fiction: from a legal point of view, East Jerusalem can simply not be considered as another part of Israel. It is not downtown Tel-Aviv”.

The fact that East Jerusalem is occupied territory also implies that, according to international law, Israel can neither deport nor transfer parts of population from/to East Jerusalem. “The ongoing evictions are thus violating international humanitarian law”, insists Erschied. “If the European Union could put pressure on Israel to respect its international legal obligations in East Jerusalem, this would greatly contribute to the improvement of the situation there”. “The ASF report is like a warning signal to the international community. It shows that the status quo over East Jerusalem is neither equitable nor sustainable”, considers Daniel Seidemann. While the ASF report brings a legal perspective, ultimately, “stopping the demolition of Palestinian houses and resolving the conflict is a political act”, he concludes.

See also other story Access to the ASF Report on housing rights